Devetog januara 1992. godine Skupština srpskog naroda u hotelu Holiday Inn u Sarajevu usvojila je Deklaraciju o proglašenju Republike srpskog naroda u Bosni i Hercegovini. U februaru mjesecu usvojen je i Ustav Srpske republike Bosne i Hercegovine.

Osam mjeseci kasnije, tačnije 28. septembra 1992. godine pred Ustavnim sudom Republike BiH pokrenut je postupak ocjene ustavnosti usvojenih akata. U Odluci Ustavnog suda RBiH čiji je predsjednik tada bio Ismet Dautbašić, donesenoj 8. oktobra 1992. godine i deklaracija i Ustav su proglašeni neustavnim.

U zaključku Odluke navedeno je da akti nisu u saglasnosti sa Ustavom RBiH, jer se njima uspostavlja republika samo jednog srpskog naroda, i to na prostoru  postojeće Republike Bosne i Hercegovine, države ravnopravnih naroda, građana Bosne i Hercegovine- Muslimana, Srba i Hrvata, i pripadnika drugih naroda i narodnosti koji u njoj žive. Time se na neustavan način uspostavlja novi ustavno-pravni sistem, što predstavlja najgrublju povreda Ustava RBiH.  

Ovaj dokument ima historijski značaj, jer se radi o presudi Ustavnog suda RBiH, države koja je u to vrijeme bila nezavisna i suverena država koju su priznale Ujedinjene nacije.

Također, Odluka koju je tada donio Ustavni sud RBiH dokaz je da je "Srpska republika BiH" bila paradržavna tvorevina, te da je današnji entitet Republika Srpska nastao i priznat tek u Dejtonu 1995. godine, a ne 9. januara 1992. godine što politička vrhuška entiteta RS nastoji svim silama dokazati.

Upravo dva puta "oboreni“ i proglašen neustavnim 9. januar (jednom u ratu, drugi put 2015. godine- po apelaciji Bakira Izetbegovića) u kontinutitetu zloupotrebljavaju svi političari iz RS, negirajući pri tome i dejtonski Ustav BiH, i tvrdeći da je država BiH "sastavljena“ od dva entiteta,  a ne da se "sastoji“.