Jedna baterija može istovremeno da dejstvuje sa 12 raketa na šest ciljeva. Za Kinesku narodnooslobodilačku armiju 2016. godine izrađen je PZO raketni sistem HQ-22 koji djeli dosta istih elementa konstrukcije sa izvoznom varijantom FK-3, ali koristi rakete sa većim dometom u zoni uništenja do 170 km, za razliku od 100 KM kod FK-3. HQ-22 je postao operativan u jedinicama  Kineske narodnooslobodilačke armije 2019. godine.

No, najzanimljiviji dio ovog sistema je osmatrački radar H-200 koji radi na principu PESA – (Passive electronically scanned array) u okviru kojeg ima integrirani sistem elektronskog skeniranja sektora u kratkim intervalima emitovanja elektro-magnetnih talasa u širokom spektru, gdje je antena ujedno predajnik i prijemnik.

Radar je mogućnosti da u malim vremenskim intervalima djelovanja obrađuje detekciju meta, vrši praćenje do 100 meta odjednom, zatim radi identifikaciju meta i vođenje raketa sa vatrenog položaja na ciljeve, sve sa jedne radarske stanice. Domet u traganju za ciljevima u zraku veličine 2 m2 je od 70 do 120 km u obimu od 160 stepeni na visini od 25 do 27 km. Sve to radikalno skraćuje vrijeme otkrivanja, praćenja, nišanjenja i gađanja ciljeva u zraku koji se kreću brzinom do 2,18 maha u zoni uništenja, što je impresivno. 

Sistem je potpuno mobilan i na vatreni položaj se razmješta za 20 minuta, dok se otvaranje vatre vrši za svega par sekundi. Mogućnost prvog pogodka ciljeva u zraku, balističkih i krstarećih raketa ili dronova je 89 posto što ovaj sistem čini daleko smrtonosnijim od sličnih ruskih PZO sistema srednjeg dometa. Osnovna prednost ove kineske verzije S-300 je lako integriranje u mrežu osmatranja javljanja i navođenja gdje nudi mnogobrojne mogućnosti uvezivanja sa više kanala i osiguranje protiv elektronskog ometanja.

Kina je inače ove sisteme u tajnosti prodala, i to jednu bateriju Turkmenistanu, a dvije Uzbekistanu. Prodaja je izvedena tako, jer SAD odmah izražavaju negodovanje zbog prodaje ovih protuzračnih sistema koje smatra po mogućnostima jednakim ruskim sistemima S-300 prve generacije. Malezija, Mijamar i Tajland imaju nešto starije izvedenice ovog sistema iz 2005. godine, dok je Srbija naručila najmoderniju verziju (HQ-22) FK-3 iz 2016. godine. Razlika je uočljiva u smještaju raketa koje se na verziju FK-3 smještaju u kontejnere po 2 ili po 4, dok su kod starijih sistema rakete na posebnom lafetu za dvije rakete.  Cijena kompletnog sistema sa pratećom opremom je 100 miliona američkih dolara, a Kina je Srbiji prodala tri baterije ovog sistema navodno po cijeni od 200 miliona dolara.