Danas su obilježene 32 godine od napada na selo Hranča u Bratuncu. Tog 3. maja 1992. godine počinjen je prvi napad srpskih zločinaca na jedno bošnjačko naselje na teritoriji općine Bratunac početkom agresije na našu zemlju.

- Danas 32 godine od napada na naše naselje prisjećamo se svih naših šehida naših očeva, majki, braće i sestara, naših komšija i prijatelja koji su ubijeni samo zato što su bili Bošnjaci muslimani. Najprije je napadnut dio naselja Ramići i Polje kada su ubijeni prvi stanovnici ovog naselja, tog dana se događaju i prva organizovana zarobljavanja i odvođenja Bošnjaka Hranče. Prva žrtva napada na Hranču bila je Selma Hodžić koja je u momentu ubistva imala šest godina - prisjeća se Ramiz Salkić, zastupnik u Narodnoj skupštini RS-a.

Dodaje kako je napad na naselje nastavljen 9. maja kada je napadnut ostatak mjesne zajednice Hranča naseljen Bošnjacima, naselja Meljen, Cerovac, Gaj i Polje.

- Za samo nekoliko dana maja mjeseca 1992. godine ubijeni su deseci Bošnjaka Hranče na svojim ognjištima, dok su ostali protjerani a naša imovina uništena i opljačkana.

Tokom agresije od 1992. do 1995. godine, koju je provela Jugoslovenska narodna armija, uz podršku policije i Teritorijalne odbrane bosanskih Srba, te brojnih dobrovoljačkih vojnih formacija, koje su djelovale pod komandom i u funkciji Jugoslovenske narodne armije, na području Hranče, Repovca i Borkovca, ubijeno je 93 Bošnjaka.

Tih majskih dana 1992. godine tokom etničkog progona Bošnjaka našeg naselja, a nakon toga i u logoru OŠ Vuk Karadžić u Bratuncu, ubijeno je ukupno 67 Bošnjaka našeg naselja - navodi Salkić.

Ukazuje kako je tokom genocida počinjenog nad Bošnjacima u "zaštićenoj zoni" UN-a Srebrenica i na drugim lokacijama u Bosni i Hercegovini ubijeno 26 stanovnika Hranče.

- Među ubijenim Bošnjacima Hranče je 12 djece, osam dječaka i četiri djevojčice. Ubijeno je devet žena. Najstarija ubijena osoba je Avdo Ramić, koji je imao 74 godine u momentu ubistva, a najmlađa žrtva je beba Amina Hajdarević, rođena 1992. godine.

Do sada je pronađeno 80 ubijenih Bošnjaka Hranče u 23 masovne grobnice na teritoriji Bosne i Hercegovine i Srbije - navodi Salkić.

Ubijeni su pokopani na 13 lokacija na teritoriji Bosne i Hercegovine, od toga 32 u Memorijalnom centru Veljaci, a 17 u Memorijalnom centru Potočari.

- Danas se sjećamo, opominjemo, ne zaboravljamo i njima učimo Fatihu. Posebno je važno u današnjem vremenu da se podsjetimo da su zločini nad Bošnjacima Hranče počinile komšije srpske nacionalnosti, potpomognuti tadašnjom Jugoslovenskom narodnom armijom, te dobrovoljcima iz Srbije.

Naša je obaveza da pamtimo, da nikad ne zaboravimo, ali je i obaveza da dajemo izjave i svjedočimo o zločinu koji je počinjen nad Bošnjacima Hranče - kaže Salkić i dodaje:

- Zbog slabog rada tužilaštava i drugih nadležnih tijela, ali i pasivnosti svjedoka, do danas nisu osuđeni svi oni koji su odgovorni za teške zločine, ubistva, mučenja i progon Bošnjaka Hranče, te pljačkanje i uništavanje naše imovine.

Mi smo se vratili da živimo u miru na našim ognjištima u našoj domovini Bosni i Hercegovini, uprkos činjenici da i danas srećemo na slobodi one koji su vršili progon 1992. godine, ubijali naše najmilije, pljačkali i spaljivali naše kuće i naša imanja.

Na kraju je poručio:

- Drage komšije i prijatelji, ostanimo ustrajni u našoj borbi za istinu i pravdu, ostanimo ustrajni u borbi za naša prava i budimo ponosni što, uprkos činjenici da su nad nama počinjeni teški zločini i genocid, mi nismo činili teške zločine. To je naš kapital i naša vrijednost, zbog čega hodamo ponosno i podignute glave u Bratuncu, Bosni i Hercegovini i cijelome svijetu.

Živimo u vremenu u kojem sile zla pokazuju da nisu u potpunosti poražene, da nisu odustale od svojih ideja da podijele našu domovinu Bosnu i Hercegovinu. Naša vrijednost je istina i pravda, a njihova veličanje presuđenih ratnih zločinaca i negiranje zločina počinjenih nad našim narodom.

Zbog istine pamtite 3. maj 1992.godine, prenosite narednim generacijama istinu o zločinu nad Bošnjacima u Hranči, Bratuncu i cijeloj Bosni i Hercegovini, istinu o genocidu nad Bošnjacima Podrinja u "zaštićenoj zoni" UN-a Srebrenica, ne da bi se svetili, već da nam se zločini ne bi ponovili.